Τρίτη και 13!


Όσα μου έμαθε το 2012 (και άλλα τόσα που αρνούμαι πεισματικά να μάθω…)




Τρίτη και 13 σήμερα. 1η 1ου του 2013. Με την έλευση του Νέου Έτους, ευκαιρία να κάνουμε τον απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά για μένα ήταν μια μυστήρια χρονιά, όχι τόσο άθλια όσο την φοβόμουν αλλά ούτε και τόσο συναρπαστική όσο την περίμενα (αμετανόητα ρομαντική και αισιόδοξη, I know…)
Αναλογιζόμενη λοιπόν τα pros & cons του 2012 κατέληξα στην κάτωθι λίστα, την οποία αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας:
  1. Τελικά οι Μάγιας έπεσαν έξω στους υπολογισμούς τους και το τέλος του κόσμου αναβλήθηκε για κάποια άλλη, πιο βολική στιγμή για την ανθρωπότητα…
  2. Οι Αγανακτισμένοι έφυγαν από το Σύνταγμα και πολλαπλασιάστηκαν γύρω μας…
  3. Ζήσαμε τις πιο κρίσιμες εκλογές μετά τη μεταπολίτευση (και αποδείξαμε ότι είμαστε ένας ανιστόρητος λαός χωρίς παιδεία,  ο οποίος θα ψηφίζει πάντα για τους λάθους λόγους)…
  4. Αποδείξαμε και με στατιστικά νούμερα το πόσο ρατσιστές είμαστε και ότι για όλα φταίνε οι άλλοι (εν προκειμένω οι ξένοι)
  5. Τα μοναδικά καινούρια προγράμματα στην τηλεόραση είναι εκπομπές gourmet μαγειρικής, ενώ παράλληλα σχεδόν σε κάθε γειτονιά η ανάγκη για συσσίτια είναι επιτακτική…
  6. Είδαμε το Λονδίνο να διοργανώνει την πιο «μαύρη» τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων και -όσο και αν πληρώνουμε ακόμα ακριβά τη δική μας διοργάνωση- δε γίνεται να μην συγκρίνουμε και να μη νοσταλγούμε τις φωτεινές εκείνες στιγμές κατά τις οποίες ο Παπαϊωάννου μας θύμισε τι είμαστε ικανοί να κάνουμε, αν υπερβούμε εαυτόν…
  7. Ξανα-αγάπησα το γαλλικό σινεμά. Με κάτι ταινιάκια όπως οι Άθικτοι, οι Γυναίκες του επάνω ορόφου, τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο και φυσικά το Λιμάνι της Χάβρης (το οποίο λάτρεψα) του ξαναδίνω ψήφο εμπιστοσύνης. Οι Γάλλοι, όσο και αν τους λένε σωβινιστές, έχουν πιάσει το νόημα και πλέον όλες σχεδόν οι ταινίες τους καταπιάνονται με θέματα κοινωνικής συνοχής, ως τη μόνη λύση απέναντι στο «τέρας» του άκρατου καπιταλιστικού τρόπου ζωής (και όχι, αν σας έχω τρομάξει, δεν είμαι κομμουνίστρια!)
  8. Το ελληνικό star system ξέπεσε για τα καλά. Μετά την εποχή Κωστόπουλου, η οποία πέρασε (ευτυχώς) ανεπιστρεπτί, πλέον όλοι οι ημι-διάσημοι της χώρας μας προσπαθούν να μας πείσουν πόσο έχουν ζοριστεί και οι ίδιοι με την κρίση και πόσο δύσκολα βγαίνει το νυχτοκάματο…
  9. Πλέον οι άστεγοι ζουν κυριολεκτικά δίπλα μας, όχι απλά στα παγκάκια (που ο φιλόξενος κ. Καμίνης ξήλωσε) αλλά σε γωνίες κτιρίων, πεζόδρομους, δίπλα στο μετρό. Και το ακόμα συγκλονιστικότερο είναι πως στήνουν το σπιτικό τους με τάξη, ξέροντας ίσως πως θα μείνουν για καιρό έξω. Η νέα τάξη πραγμάτων δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.
  10. Ένα από τα καλά της κρίσης είναι πως δυο χρόνια πριν είχε αρχίσει να μας πιάνει και εδώ η μανία με τους υπερβολικούς χριστουγεννιάτικους στολισμούς, αλλά ευτυχώς, για λόγους οικονομίας, το φαινόμενο έληξε άδοξα. Όχι άλλα kitsch μπαλκόνια και λευτεριά στον μπαλκονάτο Αη-Βασίλη επιτέλους!
  11. Μετά τον λαϊκό βάρδο Λευτέρη Πανταζή, ο οποίος πριν λίγα χρόνια είχε αποκαλύψει ότι είχε πάει με πάνω από 200 γυναίκες (μόνο, επειδή ήταν εκλεκτικός), μάθαμε ότι ο Πέτρος Τατσόπουλος έχει ικανοποιήσει τη μισή Αθήνα. Με μια πρόχειρη έρευνα που έκανα ανάμεσα στις φίλες μου έχουμε δυστυχώς 0 στα 2. Ψαχτείτε αναμετάξυ σας κορίτσια. Ζουν ανάμεσά μας «οι τυχερές»!
  12. Η δύναμη που κρύβουν μέσα τους οι άρρωστοι στα δημόσια νοσοκομεία για μια ακόμη χρονιά με συγκινεί. Και η βεβαιότητά τους ότι θα γίνουν καλά. Και το χιούμορ τους. Και το ότι δε μασάνε. Και οι γιατροί που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους, παρά τις άθλιες συνθήκες.
  13. Ότι όλα πάνε πολύ καλύτερα αν έχεις καλούς φίλους να τα μοιραστείς μαζί τους. Και τα ωραία, και τα ζόρικα. Γιατί ακόμα και η ωραιότερη στιγμή της ζωής σου, αν δεν έχεις κάποιον δίπλα σου να τη μοιραστείς, τότε χάνεται η μαγεία της.

Για το τέλος, μια συμβουλή : Ερωτευτείτε κι ας χανόμαστε. Όποια κι αν είναι η ερώτηση, η απάντηση είναι --> Love conquers all, και μας το εύχομαι για το ’13. Βάλτε το top priority. 
Τουλάχιστον να πάμε ευτυχισμένοι.. 
(ξέρετε, με εκείνο το ηλίθιο χαμόγελο μόνιμα καρφωμένο στο στόμα, που συμβαίνει μόνο όταν είσαι ιν λάβ-και ιν κάβλ!)


…Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει

Γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι

Και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει

Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή

Κι όποιος είπε «και του χρόνου»

θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος
Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος…

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=jAgNmB_AzhI

Καλή χρονιά!

υγ Αυτό το κείμενο είναι εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλες τις μαμάδες, εκκολαπτόμενες και μη. Στη φίλη μου που είναι ήδη μαμά, και στην άλλη που ετοιμάζεται, και φυσικά στη δική μου μανούλα. Να είμαστε καλά! 



Και του χρόνου!!!!




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις