Top tracks for 2012

Μου ζητήθηκε πρόσφατα να καταθέσω κι εγώ-λόγω του ότι είμαι καταξιωμένη "στο χώρο"- τα αγαπημένα μου τραγούδια για το 2012, με σκοπό φυσικά να επηρεάσω τον κόσμο, να πάει να τα αγοράσει και να αυξηθούν οι πωλήσεις στα  περίπτερα, εφόσον μαζί με το cd χτυπάς και μια σοκολάτα τουλάχιστον. 

                           

Το πρώτο που σκέφτηκα λοιπόν όταν προσπάθησα να φέρω στο νου μου τα περσινά χιτάκια ήταν ότι είχαμε και στα καλά τραγούδια έλλειμμα πέρυσι. Η κρίση γαρ δεν έρχεται μόνη... 

Voilà  λοιπόν τα δικά μου αγαπημένα κομμάτια για τη χρονιά που μόλις πέρασε ξυστά και ανεπιστρεπτί. Εννοείται πως είναι καθαρά προσωπική η λίστα, καθώς και η τεκμηρίωσή της.

1. Τα Σάββατα - Αντώνης Ρέμος. Για το πώς ένα σύνθημα σε τοίχο των Εξαρχείων μπορεί να μεταμορφωθεί σε μέγα καψουροτράγουδο και να ενταχθεί στη σφαίρα της pop culture. Γιατί όντως, κάποια πράγματα ισχύουν εξ΄ορισμού: Friday I’m in love και πως μπορείς να μη με αγαπάς τα Σάββατα;

2. Παρίσι-Ντακάρ - Lost Bodies. «Εγώ θα κάνω για σένα το Παρίσι-Ντακάρι γονατιστός μωράκι μου»: Αν αυτό δεν είναι περίτρανη απόδειξη αγάπης, τότε τι είναι;

3. Πάω να δω τ’ αστέρια - Διονύσης Σαββόπουλος. Για τον στίχο «Μη μου κλείνεις τα μάτια με τα χέρια, σ’ αγαπάω μα πάω να δω τα’ αστέρια». Γιατί η αγάπη κάποιες φορές μπορεί να γίνει ασφυκτική.

4.  Αν - Δήμητρα Γαλάνη. "Σ΄αγαπούσα πριν μας δω μαζί" ..Όταν το ιδανικό συναντά το αληθινό... Sometimes it happens.. Υπέροχο κομμάτι για μια υπέροχη ταινία. Και κάτω τα χέρια από το Χριστόφορο.

5.  Οι μέρες του φωτός- Νατάσσα Μποφίλιου. Εξαιρετικοί οι στίχοι σε όλο το τραγούδι. Μπράβο στον Γεράσιμο Ευαγγελάτο. Για τη γενιά των αιώνιων έφηβων, των σημερινών 30άρηδων που νιώθουν πιο χαμένοι από ποτέ.

6. Ξέχνα τις αναμνήσεις - Γιώργος Νταλάρας. Κι όμως.. έβαλα και Νταλάρα στη λίστα. Αυτό το παράξενο τραγούδι του Μάνου Ελευθερίου με συγκινεί κάθε φορά που το ακούω. Και έχει και αυτόν τον υπέροχο στίχο «απ' τον καιρό που σ' είχα και δεν ανάσανα», τον οποίο μπορεί να νιώσει μόνο όποιος έχει ερωτευθεί σφόδρα μια φορά στη ζωή του

7. Κασσάνδρα- Εύη Κουρτίδου. Μια υπέροχη μουσικός η οποία μέσα από τις μελωδίες της προσπαθεί να μας ψυχαναλύσει. Και τα καταφέρνει ωραιότατα!

8. Ταξίδι στον ωκεανό- Δώρος Δημοσθένους. Ένα τραγούδι που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα σε cd αλλά μου έχει κολλήσει από την πρώτη στιγμή που το άκουσα, λόγω του γλυκόπικρου μελαγχολικού σκοπού του και την ωραία μελωδική φωνή του Δώρου.

Αυτά τα ολίγα ήταν που άκουγα και ξανάκουγα αυτή τη χρονιά.. Σίγουρα θα έχουν βγει και αρκετά άλλα διαμαντάκια, τα οποία έχουν ξεφύγει της προσοχής μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως είμαι κι εγώ «κολλημένη χρόνια στις ίδιες κασσέτες»

Να έχουμε μια καλή χρονιά με καλά ακούσματα-γενικώς! Εγώ επέλεξα να κλείσω όχι με ένα νέο αλλά με ένα παλιό, ονειρικό τραγουδάκι από τη συλλογή που συντρόφευε τα παιδικά μας καλοκαίρια. Και μια παράκληση: Όσοι έχετε παιδιά, ανήψια, ή έστω παιδάκια που απλά αγαπάτε και θέλετε όταν μεγαλώσουν να γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικες, κάντε τους δώρο τη Λιλιπούπολη.

Γιατί ...

σα πετάξεις σα φτερό και πούπουλο,

κάποιος σ' αγαπά και δεν το ξέρεις...